Τήν Κυριακή, 28 Δεκεμβρίου, Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν, ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος τέλεσε τήν θεία Λειτουργία στόν Ἱ. Ναό Ἁγίου Ἀνδρέου, Ξηροπηγάδου Ναυπάκτου. Μαζί μέ τήν θεία Λειτουργία τελέσθηκε καί ἡ εἰς Πρεσβύτερον χειροτονία τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Ἀθανασίου Νικόπουλου. Ἦταν ἡ ἕβδομη χειροτονία στό διάστημα τῶν μηνῶν Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου.
Μέ τόν Σεβασμιώτατο συλλειτούργησαν οἱ Ἱερεῖς: Ἀρχιμ. π. Πολύκαρπος Παστρωμάς, Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀμπελακιωτίσσης, Ἀρχιμ. π. Ἀντώνιος Βαζούρας, π. Θωμᾶς Βαμβίνης, Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος, Ἀρχιμ. π. Πολύκαρπος Θεοφάνης, ἱεροκῆρυξ, π. Ξενοφῶν Τριβῆλος, Ἐφημέριος τοῦ Ἱ. Ναοῦ καί οἱ Διάκονοι π. Παΐσιος Παρασκευᾶς, π. Ἀντώνιος Ἀντωνιάδης καί π. Ἱερόθεος Καλλίας.
Στόν χειροτονητήριο λόγο του ὁ π. Ἀθανάσιος εὐχαρίστησε τόν Θεό πού τόν ἀξίωσε νά μεγαλώση μέσα στήν Ἐκκλησία, τήν ὁποία αἰσθάνεται ὡς πνευματικό του σπίτι καί ὡς χῶρο θεραπείας. Ἰδιαιτέρως ἀναφέρθηκε στό γεγονός ὅτι ἡ χειροτονία τελεῖται στήν Ἐνορία πού διακόνησε ἐπί χρόνια ὡς ἱεροψάλτης. Εὐχαρίστησε τόν Σεβασμιώτατο κ. Ἱερόθεο γιά τήν πατρική ἀγάπη, τήν ἐμπιστοσύνη καί τή μέριμνα πού δείχνει, τούς Πνευματικούς του πατέρες, τούς Κληρικούς, τήν οἰκογένειά του καί ζήτησε τίς προσευχές ὅλων, ὥστε νά διακονήση τήν Ἐκκλησία μέ φόβο Θεοῦ, πίστη καί ἀγάπη, δοξάζοντας τόν Τριαδικό Θεό.
Ὁ Σεβασμιώτατος ἄρχισε τήν ἀντιφώνησή του σχολιάζοντας τήν εἰκόνα τοῦ Σπηλαίου τῆς Βηθλεέμ, κατά τήν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Εἶπε ὅτι ὅλη αὐτή ἡ εἰκόνα τοῦ Σπηλαίου μέ τήν φάτνη θυμίζει μιά θεία Λειτουργία. Στό μέσον τοῦ Σπηλαίου εἶναι ὁ Χριστός στήν φάτνη, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος εἶναι ἡ Μητέρα Του, ἡ Ἐκκλησία, ἀλλά προσφέρουν τά δῶρα τους, οἱ Ποιμένες μέ τήν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς, οἱ Μάγοι μέ τήν ἀνδρεία τους, οἱ ἄγγελοι προσφέρουν τόν ὕμνο, ὁ Ἰωσήφ τήν διακονία του, ἀκόμη καί τά ζῶα, ὅλη ἡ κτίση βρίσκεται στήν θεία Λειτουργία καί ἔχουν κέντρο τόν Χριστό καί δέχονται Χάρη, ἀναλόγως. Ἡ Ἐκκλησία προσεύχεται στήν θεία Λειτουργία γιά ὅλον τόν κόσμο. Στό βάθος τοῦ Σπηλαίου εἶναι τό σκοτάδι, πού εἶναι ὁ ἐκτός τῆς θείας Λειτουργίας κόσμος, μέ τά προβλήματα, τόν πόνο, τά πάθη καί βρίσκονται σέ ἀναζήτηση λύτρωσης.
Στήν συνέχεια εἶπε στόν χειροτονούμενο νά ἔχη πάντοτε αὐτήν τήν εἰκόνα στήν ἱερατική του διακονία, ὅτι θά τελῆ τήν θεία Λειτουργία γιά ὅλον τόν κόσμο, γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους πού εἶναι ἐντός καί ἐκτός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ἀκόμη καί γι' αὐτούς πού βρίσκονται στό σκοτάδι, καί μέ τήν ποιμαντική του διακονία νά προσφέρη αὐτήν τήν ζωή, τόν ἴδιο τόν Χριστό.
Τόν κάλεσε νά εἶναι καλός Κληρικός καί λειτουργός τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά καί τῆς δικῆς του σωτηρίας καί μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του νά διακατέχεται ἀπό αὐτόν τόν φόβο πού ἔχει σήμερα.
Στήν θέση τοῦ Κοινωνικοῦ ἀναγνώσθηκε Ἐγκύκλιος τοῦ Σεβασμιωτάτου μέ τήν ὁποία εὐχαριστεῖ ὅλους ὅσοι μέ ποικίλους τρόπους τόν τίμησαν μέ ἀφορμή τά τριάντα (30) χρόνια ποιμαντορίας του στήν Ἱ. Μ. Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου.
Στό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας τό ἀντίδωρο μοιράστηκε ἀπό τόν νέον Ἱερέα, τόν π. Ἀθανάσιο, καί οἱ πιστοί τοῦ εὐχήθηκαν τό «Ἄξιος».
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου