Παρότι τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ επιμένουν να υπογραμμίζουν τη διαφορά που έχει η ΝΔ στις δημοσκοπήσεις από το δεύτερο κόμμα, που προς το παρόν είναι το ΠΑΣΟΚ, ο προσεκτικός και υποψιασμένος αναγνώστης θα εντοπίσει στις δημοσκοπήσεις άλλα ποιοτικά στοιχεία που πρωτίστως καταδεικνύουν ότι μια διαφορετική δυναμική ήδη αρχίζει και καταγράφεται.
Καταρχάς θα δει ότι η Νέα Δημοκρατία δεν ενισχύει τις επιδόσεις της. Δηλαδή, τα ποσοστά της δεν βελτιώνονται, παρότι υποτίθεται ότι έχει πάρει μέτρα για να βελτιώσει την εικόνα της στους ψηφοφόρους, από τα μέτρα της ΔΕΘ έως τη συμφωνία με τα σουπερμάρκετ για μείωση τιμών σε αρκετούς κωδικούς προϊόντων. Αυτό σημαίνει ότι το ρήγμα με την πλειοψηφία της κοινωνίας είναι πιο βαθύ από όσο η κυβέρνηση θέλει να παραδεχτεί.
Έπειτα θα παρατηρήσει ότι οι πολίτες πλέον πλειοψηφικά δηλώνουν ότι θέλουν πολιτική αλλαγή. Αποδοκιμάζουν κυβερνητικές πρωτοβουλίες όπως την τροπολογία για το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Θεωρούν ότι υπάρχει ενδημικό πρόβλημα διαφθοράς. Και δεν πιστεύουν ότι θα αποδοθεί δικαιοσύνη για τα Τέμπη.
Πάνω από όλα θα δει ότι για πρώτη φορά με τέτοια σαφήνεια ο ισχυρότερος αντίπαλος του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη δεν είναι ο «Κανένας», καθώς αρχίζουν οι έρευνες κοινής γνώμης που μετρούν την δυνητική επιρροή του Αλέξη Τσίπρα σε σχέση με την πρωθυπουργία. Ναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης προηγείται προς το παρόν, πράγμα λογικό, εάν αναλογιστούμε ότι η αφετηρία του είναι εκείνο το μειοψηφικό, αλλά όχι αριθμητικά ανίσχυρο, ποσοστό του εκλογικού σώματος που θεωρεί ότι τα πράγματα πάνε προς τη σωστή κατεύθυνση. Όμως, απέναντί του έχει τον Αλέξη Τσίπρα να μετράει 24,3% ήδη στην προτίμηση για την πρωθυπουργία, χωρίς να έχει καν αναγγείλει ότι όντως σκέφτεται να ξαναγυρίσει στην ενεργό πολιτική και να ιδρύσει δικό του κόμμα.
Η διαπίστωση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία. Μέχρι τώρα είχαμε όντως την καταγραφή της δυσαρέσκειας και της αποδοκιμασίας της κυβερνητικής πολιτικής. Είχαμε, όμως, την αντίστοιχη αποδοκιμασία της αντιπολίτευσης που σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν πιο ηχηρή από αυτή της κυβέρνησης, ενισχύοντας την άποψη ότι δεν υπάρχει αντίπαλο δέος στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική κυβερνητική δύναμη. Συντηρώντας επί της ουσίας την από πολλές απόψεις -και για την ουσία της δημοκρατίας – επικίνδυνη ανισορροπία στο πολιτικό σκηνικό.
Τώρα αρχίζει να διαμορφώνεται ένας άλλος αντιπολιτευτικός πόλος. Με μια δημοσκοπική αφετηρία που δεν «κόβει τα φτερά», αλλά αντιθέτως αποτελεί καλή μαγιά και βάση. Που μπορεί κανείς βάσιμα να υποθέσει ότι θα διευρυνθεί εάν όντως υπάρξει νέος πολιτικός σχηματισμός, αυτός αποκτήσει κοινωνική γείωση και βέβαια αποκτήσει και πιο σαφή προγραμματικά χαρακτηριστικά.
Αυτό εξηγεί γιατί στην πραγματικότητα είμαστε ήδη σε ένα σημείο μετά την καμπή στο πολιτικό σκηνικό. Τα όσα συνέβησαν από τη ΔΕΘ και μετά δείχνουν ότι η ΝΔ πλέον έχει χάσει την ικανότητα να μπορεί να αντιστρέψει το σε βάρος της πολιτικό κλίμα, ακόμη και εάν με παλιές συνταγές καταφέρει να συσπειρώσει τον σκληρό πυρήνα του ακροατηρίου της.
Από την άλλη, στο υπόλοιπο τμήμα του εκλογικού σώματος η απογοήτευση και η «οριζόντια» αποδοκιμασία του συνόλου του πολιτικού συστήματος δίνουν σταδιακά τη θέση τους στην ελπίδα ότι μπορεί να υπάρξει μια εναλλακτική. Αυτό ακριβώς θα είναι, από εδώ και πέρα, το διακύβευμα για ένα πολιτικό σκηνικό που ήδη έχει αρχίσει να αλλάζει.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου