Ένα σοβαρό και σύνθετο θέμα είναι η επιθετικότητα που μπορεί να παρουσιάσει ένας σκύλος.
Μάλιστα, ορισμένες φορές, μπορεί να οφείλεται σε δικούς μας λάθος χειρισμούς. Χειρισμούς που, ίσως, δεν γνωρίζουμε ότι προκαλούν την έντονη εκδήλωσή του.
Δυστυχώς, όπως υπογραμμίζει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη, όσον αφορά το κεφάλαιο της σκυλίσιας συμπεριφοράς, υπάρχουν πολλά ταμπού. Αλλά και ελλιπείς γνώσεις, λανθασμένες απόψεις και προκατάληψη.
Είναι γνωστό, σύμφωνα με την κυρία Γρυπάρη, ότι ο σκύλος εξημερώθηκε πριν από περίπου 30.000 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι απώλεσε μέρος των άγριων ενστίκτων του, εμπιστεύτηκε περισσότερο τον άνθρωπο, και έγινε ο πιο πιστός του φίλος.
«Ωστόσο, η επιθετικότητα αποτελεί ένα αρκετά πολύπλοκο και μεγάλο κεφάλαιο για τον σκύλο. Γι’ αυτό δεν θα πρέπει να το προσεγγίζουμε με απλουστευτικό τρόπο», επισημαίνει η κυρία Γρυπάρη.
Συνεχίζει, λέγοντας ότι εκείνο που πρέπει να γνωρίζουμε, είναι ότι ο σκύλος είναι ένα πλάσμα που ο χαρακτήρας του διαμορφώνεται, τόσο από την κληρονομικότητα όσο και από επίκτητα στοιχεία. Όπως το περιβάλλον στο οποίο ζει, τα βιώματά του και ο χαρακτήρας του κηδεμόνα του.
Οι φωνές και η βία προκαλούν στρες στον σκύλο, που ίσως καταλήξει σε βίαιη άμυνα εκ μέρους του
Ο σκύλος, πολλές φορές, ενθουσιάζεται με το παιχνίδι. Αποτέλεσμα, όσο περνάει η ώρα, αυτό να γίνεται όλο πιο έντονο και επιθετικό
Η επιθετικότητα, όπως και άλλα χαρακτηριστικά του σκύλου, ενδέχεται να εντείνεται, ή να πυροδοτείται, σύμφωνα με την κυρία Γρυπάρη, από τη συμπεριφορά του κηδεμόνα. Γεγονός που σημαίνει ότι κάποιες φορές μπορεί να φταίμε εμείς για την επιθετική συμπεριφορά του σκύλου μας.
Οι περιπτώσεις που είμαστε υπεύθυνοι για την επιθετικότητα του σκύλου μας
Σύμφωνα με την κυρία Γρυπάρη, ο κηδεμόνας του σκύλου ευθύνεται για την επιθετικότητά του όταν:
Χρησιμοποιεί μεθόδους που προκαλούν επιθετική συμπεριφορά
Οι φωνές και η άσκηση βίας δημιουργούν στρες στον σκύλο, που ίσως καταλήξει σε βίαιη άμυνα εκ μέρους του.
Η βία πάντα δημιουργεί έναν ανταγωνισμό για το ποιος θα επικρατήσει, με αποτέλεσμα να πυροδοτείται επιθετικότητα από την πλευρά του σκύλου.
Του δίνει τα περιθώρια να κερδίζει κάτι έπειτα από επιθετική συμπεριφορά
Για παράδειγμα, όταν ο σκύλος διεκδικεί κάτι, γρυλίζοντας ή κάνοντας επίθεση, και ο κηδεμόνας τον αφήνει έπειτα από μια αποτυχημένη προσπάθεια, τότε ο σκύλος συνηθίζει να υιοθετεί μια επιθετική συμπεριφορά. Έτσι, ώστε να κερδίσει αυτό που επιθυμεί. Από τη στιγμή που ο κηδεμόνας μπαίνει στη διαδικασία να διορθώσει τον σκύλο του, θα πρέπει να ολοκληρώσει τη διόρθωση σωστά. Προκειμένου να ανταποκρίνεται σε αυτό που τού ζητάει.
Δεν τον έχει κοινωνικοποιήσει σωστά
Αν ο σκύλος εκδηλώνει επιθετικότητα προς ανθρώπους, άλλους σκύλους, ή γάτες, είτε από φόβο, είτε από κυριαρχικότητα, το πρόβλημα διορθώνεται με τη σωστή εκπαίδευση.
Στην περίπτωση που ο κηδεμόνας απλώς αφήνει τον σκύλο να παίρνει πρωτοβουλίες και να συμπεριφέρεται όπως αισθάνεται χωρίς καμία διόρθωση, ο σκύλος ενδέχεται να εντείνει την επιθετική συμπεριφορά. Κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ο κηδεμόνας να καταφύγει τελικά στην απομόνωση του σκύλου, για να μην αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα. Αλλά, μην κοινωνικοποιώντας τον σκύλο του, τελικά τον κάνει ακόμα πιο επιθετικό.
Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού παίζει επιθετικά
Ο σκύλος, πολλές φορές, ενθουσιάζεται με το παιχνίδι, με αποτέλεσμα, όσο περνάει η ώρα, αυτό να γίνεται όλο πιο έντονο και επιθετικό. Εάν, λοιπόν, αφήνουμε τον σκύλο να μας δαγκώνει, ή να δαγκώνει έντονα το παιχνίδι του, ενθαρρύνουμε ουσιαστικά αυτή την παρόρμηση. Και η παρόρμηση αυτή μπορεί να γίνει συνήθεια.
Λάθος τρόπος εκπαίδευσης για φύλαξη
Μια πολύ σοβαρή απόφαση που θα πρέπει να πάρουμε, λαμβάνοντας υπ’ όψιν πολλές παραμέτρους, είναι να εκπαιδεύσουμε τον σκύλο μας για φύλακα.
Η σωστή εκπαίδευση για φύλαξη απαιτεί χρόνο, υπομονή και απόλυτη εμπιστοσύνη μεταξύ σκύλου και κηδεμόνα, ενώ απαραίτητο προαπαιτούμενο είναι η τέλεια εκμάθηση της βασικής εκπαίδευσης.
Στην προσπάθειά μας, λοιπόν, να τον εκπαιδεύσουμε για φύλακα, τον κρατάμε απομονωμένο σε ένα σημείο της αυλής, χωρίς καμία διάδραση με εξωτερικά ερεθίσματα, χωρίς καμία κοινωνικοποίηση με ανθρώπους, σκύλους και γάτες, φωνάζοντάς του και χρησιμοποιώντας βία, για να δημιουργήσουμε έναν σκύλο επιθετικό. Όμως, θα αποτελεί τελικά απειλή για όλους, και όχι φύλακα για τον κηδεμόνα του.
Ο σκύλος εκδηλώνει κτητικότητα
Από τις πιο συνηθισμένες συμπεριφορές ενός σκύλου είναι η κτητικότητα. Δηλαδή, η παρόρμηση να περιφρουρεί ό,τι θεωρεί σημαντικό για εκείνον.
Μπορεί να αφορά τον χώρο του, το φαγητό του, ή διάφορα αντικείμενα, και συνήθως εκδηλώνεται με επιθετικότητα. Εάν ο κηδεμόνας δεν σταματήσει την κτητικότητα από την αρχή, με τη σωστή εκπαίδευση, αυτή εντείνεται και γίνεται συνήθεια.
Κλείνοντας, η κυρία Γρυπάρη, αποσαφηνίζει: «Εάν την επιθετική συμπεριφορά την έχουμε προκαλέσει (ή εντείνει) εμείς, θα πρέπει να αλλάξουμε συμπεριφορά. Ώστε να βοηθήσουμε τον σκύλο μας να αλλάξει και αυτός τη στάση του απέναντί μας, ή έναντι άλλων.
Στην περίπτωση που ο σκύλος μας παρουσιάζει επιθετική συμπεριφορά από μόνος του, χρειάζεται να βρούμε την πραγματική αιτία. Να την αποκωδικοποιήσουμε, δηλαδή, ώστε να υιοθετήσουμε την πιο κατάλληλη μέθοδο επίλυσης».
● Η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη είναι απόφοιτη της Σχολής Εκπαίδευσης Σκύλων Boss.
Εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζει την ενεργειακή εκπαίδευση, η οποία εστιάζει στο ισορροπημένο ψυχικό δέσιμο μεταξύ κηδεμόνα και σκύλου. Και τη διαμόρφωση του σωστού ενεργειακού περιβάλλοντος, στο οποίο είναι καλό να ζει και να εκπαιδεύεται ένας σκύλος.
Έχοντας μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τους φοβικούς σκύλους, ειδικεύτηκε στη διαδικασία της ψυχικής τους αποκατάστασης.
Συμμετέχει, επίσης, στο σεμινάριο «Κατοικίδια στην εγκυμοσύνη και τη λοχεία», όπου γίνεται προετοιμασία ζευγαριών για την αρμονική συμβίωση βρέφους και κατοικιδίου.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου