ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
** Το σκάκι **
Έλα να παίξουμε...
θα σου χαρίσω τη βασίλισσα μου.
Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη.)
Θα σου χαρίσω τους πύργους μου.
( Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου.
Έχουν πεθάνει καιρό πριν από μένα.)
Κι ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου.
Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω;
( Τραβάνε μπρός, τυφλοί, χωρίς καν όνειρα.)
Όλα, και τ' άλογα μου θα σ' τα δώσω.
Μονάχα ετούτον τον τρελό μου θα κρατήσω,
που ξέρει μόνο σ' ένα χρώμα να πηγαίνει
δρασκελώντας τη μία άκρη ως την άλλη,
γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου,
μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά,
αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις.
Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου