27 Απριλίου του 2002. Βρισκόμαστε στην Πελασγία Φωκίδας όταν μια γειτόνισσα έρχεται αντιμέτωπη με ένα φρικτό θεάμα. Η 12χρονη Βασούλα Βουλγαράκη έχει δολοφονηθεί μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Το σώμα της είναι κατακρεουργημένο, ενώ ο χώρος έχει γεμίσει με αίματα.
Ας πάρουμε, όμως, την ιστορία από την αρχή..
Της Μαριλούς Χατζηκλεάνθους
Το διαζύγιο
Ξεχωριστούς δρόμους αποφάσισαν να τραβήξουν ο Χρήστος Βουλγαράκης, με την Αθανασία Βελεσιώτη, οι οποίοι βρισκόντουσαν σε διάσταση, όταν βρέθηκε δολοφονημένη η 13χρονη κόρη τους, Βασούλα.
Η μητέρα της Βασούλας φέρεται να είχε εγκαταλείψει τον άντρα της και η μικρή, μετά το χωρισμό των γονιών της, μετακόμισε στη Μεταμόρφωση Αττικής μαζί με τη μητέρα της. Ωστόσο, ο σεισμός της Πάρνηθας κατέστρεψε το σπίτι τους και έτσι ο πατέρας της Χρήστος, την πήρε στο χωριό, όπου έμενε μαζί του.
Κανείς δε φανταζόταν το φρικτό τέλος, που την περίμενε..
Βουτηγμένη στο αίμα
Κανείς δε ξέρει τι συνέβη εκείνο το βράδυ και ήταν αυτό που έκανε τον Χρήστο Βουλγαράκη να χάσει εντελώς τον έλεγχο.
Το άψυχο σώμα της μικρής Βασούλας βρέθηκε στο υπνοδωμάτιό της από μία γειτόνισσα. Η γυναίκα ήρθε αντιμέτωπη με ένα φρικτό θέαμα..
Η μικρή Βασούλα
Το κορμί της μικρής ήταν κατακρεουργημένο.. Οι πυτζάμες της, καθώς και το εσώρουχό της ήταν γεμάτα αίματα, ενώ ήταν εμφανείς οι τρύπες στο ύφασμα από τις μαχαιριές.17 μαχαιριές! Το φονικό όπλο; Ένα κουζινομάχαιρο μήκους 18 εκατοστών. Μετά από 17 χτυπήματα η μικρή Βασούλα έχασε τη ζωή της με βασανιστικό τρόπο.
Οι μαχαιριές ήταν εμφανείς σε όλο της το σώμα. Στο κάτω χείλος του στόματος, στον τράχηλο, στην καρωτίδα, στο λάρυγγα.. Υπήρχαν, επίσης, κομμένες φλέβες, βαθιά τραύματα στην περιοχή των νεφρών, στην κοιλιά, στο στήθος, στους αγκώνες, στα δάχτυλα.. Το κορμάκι της μικρής είχε κατακρεουργηθεί..
Το πόρισμα του ιατροδικαστή, κ.Χρήστου Λευκίδη, που εξέτασε το πτώμα κάνει λόγο για «εγκληματική σφαγή». Στην ιατροδικαστική έκθεση γίνεται αναφορά στα πολλαπλά τραύματα. Αυτά του τραχήλου δείχνουν αγριότητα, τα τραύματα των χεριών δείχνουν προσπάθειες άμυνας της Βασούλας, ενώ τα τραύματα της κοιλίας δείχνουν βασανισμό του θύματος από τον δράστη.
Πού είναι ο φονιάς;
Ο παιδοκτόνος, ο οποίος σκότωσε την κόρη του με τον πλέον φρικιαστικό τρόπο ήταν άφαντος..
Ο δράστης Χρήστος Βουλγαράκης
Μετά το φρικτό έγκλημα, ο ίδιος εξαφανίστηκε, ενώ παρουσιάστηκε πέντε μέρες μετά στη Μονή Τρικόρφου στη Φωκίδα. Στην αρχή επέλεξε να πει ψέμματα. Ισχυρίστηκε ότι έπεσε θύμα απαγωγής από αγνώστους, οι οποίοι είναι αυτοί που σκότωσαν και το παιδί του.
Η δίκη και οι κασέτες που ”καίνε” το δράστη
Κατά τη διάρκεια της δίκης ο δολοφόνος επέλεξε τη σιωπή.. Οι δικαστές του Κακουργιοδικείου Καρπενησίου έκριναν ομόφωνα ένοχο τον κατηγορούμενο, ο οποίος «σκότωσε τη δωδεκάχρονη κόρη του σε ήρεμη ψυχική κατάσταση».
Στο πρωτοβάθμιο Κακουργιοδικείο Καρπενησίου παραστάθηκε με πληρεξούσιο δικηγόρο τον κ.Σάκη Κεχαγιόγλου. Η ποινή που του επιβλήθηκε, όλως παραδόξως δεν ήταν ισόβια. Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Καρπενησίου το 2002 του επέβαλε ποινή κάθειρξης 21 ετών, κι αυτό γιατί η πλειοψηφία του δικαστηρίου, αναγνώρισε στο δράστη το ελαφρυντικό του πρότερου εντίμου βίου.
Κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του στις φυλακές Κορυδαλλού, υπήρξαν αρκετές συνομιλίες, οι οποίες ηχογραφήθηκαν, και ήταν ανάμεσα στο δράστη και την πρώην σύζυγό του. Σε αυτές ο δράστης ομολογεί πως εκείνος σκότωσε την κόρη τους, ενώ περιγράφει με λεπτομέρειες τον φρικιαστικό τρόπο.
Η έφεση, η ”ελευθερία” και η ζωή στο Μοναστήρι
Με βάση αυτήν την ομολογία και έχοντας στα χέρια της αυτές τις κασέτες, η μητέρα του μικρού κοριτσιού, άσκησε έφεση, η οποία έγινε δεκτή από τον εισαγγελέα Εφετών Λαμίας κ.Δ.Γιαμούζη.
Ο συνήγορος της μητέρας κ.Ανδρέας Αναγνωστάκης ζήτησε να διενεργηθεί δικαστική πραγματογνωμοσύνη στις κασέτες αυτές.
Στις 12 Δεκεμβρίου 2007 ο δράστης δικάστηκε στο Εφετείο Λαμίας και πάλι από μηδενική βάση, ενώ σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, την 1η Αυγούστου 2009, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιώς με βούλευμα διέταξε την υφ’ όρων απόλυσή του, καθώς είχε εκτίσει το 1/3 της ποινής. Αποφυλακίσθηκε προσωρινά από το Ψυχιατρείο του Κορυδαλλού, με τον όρο να παραμείνει για το υπόλοιπο της ποινής του στο Τρίκορφο Φωκίδας και συγκεκριμένα στο Μοναστήρι των Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σαρώφ, γνωστό και ως «Μοναστήρι των Παπαροκάδων» του Ηγούμενου Νεκτάριου Μουλατσιώτη.
Έτσι κι έγινε. Εκεί ο ηγούμενος, Νεκτάριος Μουλατσιώτης και οι υπόλοιποι «άγιοι πατέρες» τον φιλοξένησαν. Όλοι όσοι συναναστράφηκαν μαζί του, έκαναν λόγο για έναν ήρεμο, πράο και εργατικό άνθρωπο. Αναφέρουν χαρακτηριστικά: «Μας είχε αφήσει τις καλύτερες των εντυπώσεων. Ήταν φιλάλληλος και γεμάτος καλοσύνη. Μας αντιμετώπιζε με ένα πηγαίο και αληθινό χαμόγελο, λες και γνωριζόμασταν χρόνια. Η μεταστροφή στην ψυχολογία του, φαινόταν και στο πρόσωπό του. Είχε φωτιστεί, είχε αποκτήσει γαλήνη και χαρά».
Η δικαστική η έδρα είχε ρωτήσει τον ίδιο τον Ηγούμενο της Μονής, ως Πνευματικό του Βουλγαράκη, αν του έχει αποκαλύψει τι είχε γίνει εκείνο το βράδυ, ο ηγούμενος όμως επικαλέστηκε το απόρρητο της εξομολόγησης.
Η ”επιστροφή” στη φυλακή
Σχεδόν τέσσερις μήνες μετά, το Δεκέμβριο του 2009 με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Πειραιά διετάχθη ο επανεγκλεισμός του στη φυλακή (Ψυχιατρείο Κορυδαλλού), μιας και σύμφωνα με την απόφαση «από το Χρήστο Βουλγαράκη δεν έχουν εξαλειφθεί τα εγκληματικά στοιχεία της προσωπικότητάς του». Γι’ αυτό το λόγο κι επειδή εξακολουθεί να είναι «αμετανόητος και επικίνδυνος», οι δικαστές έκριναν πως δεν μπορεί να διαβιώσει σε καθεστώς ελευθερίας.
Συγκεκριμένα, με βάση το βούλευμα, ο τρόπος με τον οποίο έγινε το έγκλημα «καταδεικνύει ηθική αναλγησία και ψυχική διαστροφή του δράστη, χαρακτηριστικά τα οποία ουδόλως αποδεικνύεται ότι έκανε ενέργειες για να τα εξαλείψει από την προσωπικότητά του».
Επιπλέον, σύμφωνα με το αρμόδιο Δικαστικό Συμβούλιο, η μέχρι τότε στάση του παιδοκτόνου, δείχνει ότι εκείνος δε φαίνεται να έχει αντιληφθεί τι ακριβώς έχει συμβεί. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι «αρχικά παρουσίαζε διάφορες εκδοχές για το θάνατο της θυγατέρας του, με δράστες της εις βάρος της ανθρωποκτονίας πάντα τρίτα πρόσωπα… Στην παρούσα φάση δεν αντιμετωπίζει ούτε ως ανθρωποκτονία το θάνατό της θυγατέρας του…». Το βούλευμα καταλήγει τονίζοντας πως «ο Χρήστος Βουλγαράκης δε διαθέτει την προσωπικότητα που αξιώνεται κοινωνικά σε καθεστώς ελευθερίας».
Ο Χρήστος Βουλγαράκης παρέμεινε στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού μέχρι και το Νοέμβριου του 2015, όταν η υπόθεσή του εκδικάσθηκε εκ νέου από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας. Το Εφετείο δε δέχθηκε τα ελαφρυντικά και ο Χρήστος Βουλγαράκης οδηγήθηκε ξανά στη φυλακή. Του επιβλήθηκε η ποινή της ισόβιας κάθειρξης.
Η ανατροπή του «σήμερα»
Η κοινή γνώμη έμεινε άφωνη με την τελευταία πράξη του δράματος στην υπόθεση αυτή, όταν στις 7/11/2018, 16,5 χρόνια μετά το στυγερό έγκλημα ο 54χρονος Χρήστος Βουλγαράκης αποφυλακίστηκε. Ο Βουλγαράκης κατάφερε να εξασφαλίσει τη θετική κρίση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας με βούλευμα (αριθμός 75/2018) του οποίου αναστέλλεται η εκτέλεση του υπόλοιπου της ποινής της ισόβιας κάθειρξης (ήτοι 10 ετών), έχοντας επιδείξει καλή διαγωγή, αλλά και 3.344 μέρες εργασίας τις τελευταίες στις Φυλακές Μαλανδρίνου.
Το Συμβούλιο προβλέπει για εκείνον στο υπόλοιπο της ποινής του να έχει ως τόπο διαμονής την Ιερά Μονή των Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σαρώφ, στο Τρίκορφο. Έχει επίσης την υποχρέωση να παρουσιάζεται στο πρώτο 10ημερο κάθε μήνα στο Αστυνομικό Τμήμα του τόπου διαμονής, ενώ στους περιοριστικούς όρους συμπεριλαμβάνεται και η απαγόρευση εξόδου από τη χώρα.
Κανείς δε μπορεί να γνωρίζει πραγματικά αν ο άνθρωπος αυτός έχει όντως μετανιώσει για τη φρικτή του πράξη. Ένα είναι σίγουρο. Η μικρή Βασούλα έφυγε νωρίς από αυτή τη ζωή..
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Με πληροφορίες από: vice.com, espressonews.gr, zougla.gr, newsbeast.gr, tro-ma-ktiko.blogspot.com, Lamiareport.gr
Βούλα Κουτσογιάννη Πρόεδρος Συλλόγου Τρικορφιωτών Δωρίδος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου