Πήρανε μερικά "σαράβαλα" απο τη... Βρύση! Θα τα πάρουν ... όλα;:

Με μεγάλη ικανοποίηση είδαν οι κάτοικοι της περιοχής στη Συνοικία "Αφροδίτη" (Καινούργιο Χωριό) ότι απομακρύνθηκαν από τον περίβολο της Ιστορικής Βρύσης "Αγάπη" στα Ανατολικά του Γριμπόβου τα μισά περίπου από τα "σαράβαλα" αυτοκίνητα που παρέμειναν εκεί για χρόνια! (Σχετικά έχουμε γράψει πάρα πολλές φορές αλλά και πρόσφατα - πριν μερικές μέρες στις 7 Ιουλίου)!

Να θυμίσουμε πως ο χώρος είναι Δημοτικός και είχε καταληφθεί από παλιά αυτοκίνητα αλλά και σκάφη και παρά τις επανηλλειμένες ενοχλήσεις τον περιοίκων κανένας δεν είχε ενδιαφερθεί για την απομάκρυνσή τους με αποτέλεσμα η "Βρύση της Αγάπης" να έχει μετατραπεί σε  "εστία μόλυνσης"!

Αυτή ήταν η εικόνα της περιοχής την περασμένη εβδομάδα!  

https://neo-astronafpaktos.blogspot.com/2020/07/blog-post_49.html

Ας ελπίσουμε πως ο δημοτικός χώρος πέριξ της Βρύσης θα καθαριστεί και θα εξωραιστεί, αφού βέβαια απομακρυνθούν και τα υπόλοιπα αχρησιμοποίητα (σκάφη κλπ) και καθαριστεί, ώστε να αποτελέσει χώρο επίσκεψης και ανάπαυσης ντόπιων και διερχομένων..

Ο χώρος ανήκει στον Δήμο....  Ανήκει σε όλους μας....

Αυτή την εβδομάδα θα πρέπει φυσιολογικά ο τόπος αυτός να καθαριστεί και από τα υπόλοιπα αντικείμενα και να αρχίσουν έργα Ανάπλασης της βρύσης....

Θα περιμένουμε για να πούμε κάποτε και ένα "Μπράβο" στη δημοτική αρχή για τα …. "αυτονόητα"!

Η Βρύση της αγάπης

Ήτανε κάποτε, παλιά, μια γάργαρη βρυσούλα,

ντόπιους και ξένους μάζευε, μεγάλες συντροφιές

για να στεριώσουν ρίχνανε, δεκάρες στη λιμνούλα

για την αγάπη ζούσανε και κάνανε ευχές.

 

Πίνανε λίγο βάλσαμο, της βρύσης Αγιο-νέρι

ήταν δροσιάς αγάλλιαση, νεράιδας Αγιασμός

αθέλητα εφέρνανε στο κούτελο το χέρι

να ξαλαφρώσει μέσα τους, αγάπης, μαρασμός.

 

Και οι νεράιδες οι καλές, βγαίναν το μεσονύχτι,

παίρνανε σβάρνα, άδοντας, αγάμων γειτονιές

και σ’ όσους νιους ο έρωτας τους έφερνε ξενύχτι,

τα βότανά τους δίνανε να γιάνουν οι καρδιές.

 

Εκεί κοντά στο Γρίμποβο, υπάρχει μια βρυσούλα,

αγάπης βρύση λέγεται, την έλεγαν παλιά.

Ο θρύλος μόνο έμεινε, μου είπε μια γριούλα,

το πίστευε, το έζησε και ας ήτανε γιαγιά.

 

Τώρα κανείς δεν νοιάζεται τι έχει απογίνει,

μια ιστορία αλλόκοτη φεύγει στη λησμονιά,

κανένας δεν ρωτήθηκε αν θάπρεπε να μείνει

ίσως και μείς να είμαστε της βρύσης τα... παιδιά!!!

Μιχάλης  Ζυγορονίκος 

Share on Facebook Share on Twitter Share on Google Plus

About Natalie Press 1

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.