Ένα τυχαίο ταξίδι μέσα στο πράσινο, σε φιδοειδή δρόμο βόρεια του Αντιρρίου, σχεδόν 8 χιλιόμετρα μας έφερε στο αραιοκατοικημένο χωριό Αγραπιδόκαμπος!
Όμορφα σπιτάκια, διάσπαρτα στο πράσινο που η εποχή μετέτρεπε το τοπίο σε εικόνα από θεικό χέρι ζωγράφου!
Πανδαισία χρωμάτων, με άλλα λόγια!
Κι εκεί στο μέσον του χωριού, να και το ανθρώπινο χέρι να... θαυματουργεί! Να ο Ενοριακός Ι. Ναός του χωριού σε ένα παραδεισένιο περιβάλλον αντάξιο της Μεγαλοσύνης, της Πίστης αλλά και της ανθρώπινης θέλησης και ευλάβειας!
"Ζωοδόχος Πηγή" ! Με κατασκευή από λαξευμένη πέτρα φανερά ήρεμων και ευλογημένων χεριών μαστόρων!
Θεωρώ, ότι σταθήκαμε τυχεροί που συναντήσαμε κάτοικο του χωριού, γνώστη της ιστορίας του Ναού και μας εξήγησε:
Ο Ναός της "Ζωοδόχου Πηγής" άρχισε να χτίζεται το 1932 με Έρανο των χωριανών και από Ηπειρώτικα χέρια μαστόρων που φημίζονται για την τέχνη τους στη πέτρα!
Όμως το έργο ήταν αρκετά μεγάλο για την εποχή και μεσολαβούντος του πολέμου, η εκκλησία αποπερατώθηκε μετά το '44 αφού χρειάστηκε να γίνει και ένα "θαύμα" όπως το θυμόνται οι μεγαλύτεροι ντόπιοι που ζουν και το διηγούνται:
"Όταν τελείωσε ο πόλεμος και μέχρι να υπογραφεί η συνθηκολόγηση, βρέθηκαν στο χωριό 5 Ιταλοί αιχμάλωτοι οι οποίοι φιλοξενούνταν σε ελληνικά σπίτια κατοίκων προσφέροντας, ο καθένας, κάποια αγροτική εργασία ως ανταμοιβή...
Ένας εξ αυτών, ο GUIDO Torino, μηχανικός το επάγγελμα, εργαζόταν στην εκκλησία, φιλοτεχνώντας το Ιερό Τέμπλο ακολουθώντας την τεχνική της πέτρας γι' αυτό και είναι και αυτό φτιαγμένο από ίδια πέτρα!
Όμως η συνθηκολόγηση ήρθε και, ενώ οι 4 αιχμάλωτοι Ιταλοί ετοιμάστηκαν και αναχώρησαν για την πατρίδα τους, ο Guido, χωρίς καν να το σκεφτεί, παρέμεινε στον Αγραπιδόκαμπο για να τελειώσει το έργο του Τέμπλου στην Εκκλησία!
Και που έγκειτε το θαύμα;
Το καράβι που μετέφερε τους 4 μαζί με άλλους Ιταλούς, προσέκρουσε έξω από την Κεφαλλονιά σε Γερμανική νάρκη και όλοι οι επιβάτες του πνίγηκαν! Ο μόνος που διασώθηκε ήταν ο Guido που η πίστη του να τελειώσει το Τέμπλο του Ναού ΔΕΝ τον άφησε να ταξιδέψει!
Μάλιστα λέγεται πως, όταν κάτοικος έδωσε σε φιλοξενούμενό του αιχμάλωτο λίγα τρόφιμα για το ταξίδι, έσπασε το χερούλι του σακουλιού και είπε στον Ιταλό: Κακό σημάδι.... Μη φεύγεις ακόμα! Εκείνος ΔΕΝ τον άκουσε και πνίγηκε στο ναυάγιο..."!
Οι κάτοικοι του Αγραπιδόκαμπου, την ιστορία του Guido την θεωρού ως ένα σύγχρονο θαύμα και την αφηγούνται με υπερηφάνεια και δέος.
Στις αρχές όμως της 10ετίας του '60, κάποιος πιστός άφησε κερί αναμμένο με αποτέλεσμα ο Ιερός Ναός της Ζωοδόχου Πηγής να πάρει φωτιά και να υποστεί μεγάλες ζημιές με κυριότερη την καταστροφή της σκεπής αλλά και τη διάβρωση της πέτρας!
Και πάλι, οι χωριανοί, ντόπιοι και του εξωτερικού συνεισέφεραν τον οβολόν τους, φτιάχνοντας πάλι την εκκλησία τους και κάνοντας ότι καλύτερο στη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου της για να τη θαυμάζουμε εμείς οι επισκέπτες σήμερα και να την λατρεύουν οι απανταχού χωριανοί!
Αύριο ο Ιερός Ναός της Ζωοδόχου Πηγής Αγραπιδόκαμπου.. Πανηγυρίζει
Προσκυνούμε τη Χάρη Της και ευχόμαστε να Προστατεύει τους Απανταχού Πιστούς της και τους Ευλογημένους κατοίκους του χωριού....
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ τους
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου