Καμένες αγκαλιές

Παντού φωτιά. Καπνός κι ασφυξία. Καμία διαφυγή. Μην τρέχεις άλλο. Δεν έχουμε άλλα βήματα στη γη.

Κοίτα με! Ναι, κοίτα με! Με αυτά τα μάτια τα υγρά, τα κατακόκκινα, τα πονεμένα. Τα τόσο όμορφα! Απλά, κοίτα με!

Έλα να σε βάλω στην αγκαλιά μου. Έλα! Να γίνω η ασπίδα σου για λίγο. Να καεί πρώτα το δικό μου σώμα. Να πάρεις μερικές ανάσες παραπάνω. Για δευτερόλεπτα…

Αυτά τα δευτερόλεπτα, μικρό μου, να νιώσεις ότι οι τελευταίες μου κινήσεις, το τελευταίο μου βλέμμα, η τελευταία μου σκέψη, η τελευταία μου ανάσα ήταν για ΣΕΝΑ!

ΥΓ: Για αυτές τις απανθρακωμένες αγκαλιές που θα μάς στοιχειώνουν για πάντα. Και θα μάς καλούν να σηκωθούμε λίγο πιο ψηλά από τη στάχτη μας…

Παναγιώτης Ασημακόπουλος

Share on Facebook Share on Twitter Share on Google Plus

About Natalie Press 1

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.