ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Κολλάτος: «Μα, το γυμνό δεν είναι.... πρόστυχο!»


 «Δεν ήμουν από τους πρώτους, ήμουν ο πρώτος που παρουσίασε γυμνό, όχι μόνο γυναικείο αλλά και αντρικό. Θυμάμαι που με είχε πάρει ο εισαγγελέας: “Να το κόψεις το γυμνό του άντρα, φαίνεται το πέος του”» θα πει στον Αντώνη Μποσκοΐτη και στη Lifo ο Δημήτρης Κολλάτος το 2017, στα 80 του.

«”Μα, πώς να του κόψω το πέος του ανθρώπου;” απαντούσα εγώ κι αυτός φώναζε: “Κολλάτε, άσε τ’ αστεία, δεν θα με τρελάνει εμένα ο Καντιώτης να με παίρνει κάθε μέρα τηλέφωνο”. Τελικά, με το πέος έξω ο ηθοποιός εμφανίστηκε επί σκηνής για δύο ή τρεις μέρες, το έκοψα για να μην μπω φυλακή» συνέχισε ο Έλληνας σκηνοθέτης, που έφυγε από τη ζωή στις 30 Ιανουαρίου του 2025, στα 87 του.

«Η μάνα μου με λάτρευε και μου προσέφερε τα πάντα. Μπήκα πρώτος στο Κολλέγιο στα τεστ εξυπνάδας»

Ο νεαρός Δημήτρης Κολλάτος

«Ήμουν μοναχοπαίδι και οι γονείς μου με λάτρευαν»

Ο Δημήτρης Κολλάτος, κινηματογραφικός και θεατρικός σκηνοθέτης, ηθοποιός και συγγραφέας, γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου του 1937 στην Αθήνα κι έγραψε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1956, ενώ ήταν μαθητής στο λύκειο.

«Δυστυχώς, δεν έχω όμορφες εικόνες από τα παιδικά μου χρόνια» θα πει στον Νίκο Νικόλιζα και το newsbreak.gr. θυμούμενος, όμως, την αγάπη που έλαβε από τους γονείς του.

«Θυμάμαι τις σκηνές του Εμφυλίου. Ο πατέρας μου σκοτώθηκε στα Δεκεμβριανά. Ήμουν μοναχοπαίδι και οι γονείς μου με λάτρευαν. Η μητέρα μου πήρε τη σύνταξη του πατέρα μου και έτσι σταθήκαμε στα πόδια μας.

»Στην αρχή μέναμε στο Κολωνάκι και μετά μετακομίσαμε με τη μητέρα μου σε ένα διώροφο πιο μακριά, για να παίρνουμε, όπως έλεγε η ίδια, καθαρό αέρα. Η μάνα μου με λάτρευε και μου προσέφερε τα πάντα. Μπήκα πρώτος στο Κολλέγιο στα τεστ εξυπνάδας».

«Είχα σκηνοθετήσει την Ιφιγένεια εν Ταύροις σε ένα δωμάτιο πέντε επί πέντε, στα Εξάρχεια»

«Η σύζυγός μου αυτοκτόνησε γιατί δεν μπόρεσε να αντέξει τον Άλκη και ότι έχει γεννήσει ένα αυτιστικό παιδί»

«Μία άνοιξη στο γαλλικό θέατρο»

Το 1959-1960 ο Δημήτρης Κολλάτος ίδρυσε το «Πειραματικό Θέατρο Τσέπης» ανεβάζοντας, εκείνη και τις επόμενες δύο θεατρικές περιόδους, σε ένα υπόγειο της οδού Στουρνάρη, τη «Φαλακρή τραγουδίστρια» του Ιονέσκο, το «Τέλος του παιχνιδιού» του Σάμιουελ Μπέκετ, το «Δωμάτιο» του Χάρολντ Πίντερ, το «Ένα βροχερό απόγευμα» του Ουίλιαμ Ινγκ, τον «Μακαρίτη» του Ρενέ ντε Ομπαλντιά.

«Ζήτησα από τον φωτογράφο τον Εμιρζά, τον γιο του Γιώργου, που υπήρξε πολύ φίλος μου, να με βγάλει μια φωτογραφία γυμνό, που θα τη βάλω στον τάφο μου. Έχω κρατήσει και το φέρετρό μου από μια ταινία στην οποία υποτίθεται ότι είχα πεθάνει και με έβαλαν στην κάσα» θα πει ο Δημήτρης Κολλάτος σε εκείνη την συνέντευξη του στον Αντώνη Μποσκοΐτη.



Σκηνοθέτησε την «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευριπίδη με τη Μαριέτα Ριάλδη στον ρόλο της Ιφιγένειας. Στις 7 Οκτωβρίου του 1961 ανέβασε την «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευριπίδη, στο Centre Culturel, στο Παρίσι.

Το γαλλικό περιοδικό «L’Express» χαρακτήρισε την παράσταση «μία άνοιξη στο γαλλικό θέατρο».

«Είχα σκηνοθετήσει την Ιφιγένεια εν Ταύροις σε ένα δωμάτιο πέντε επί πέντε, στα Εξάρχεια. Και ο Άγγελος Τερζάκης μου έγραψε μια διθυραμβική κριτική για αυτή την παράσταση. Και κάπως έτσι το ένα έργο έφερνε το άλλο» θα θυμηθεί στη συνέντευξή του στον Νίκο Νικόλιζα.

Παντρεύτηκε την Αρλέτ Μπωμάν -«ίσως η μόνη γυναίκα που την αγάπησα και με αγάπησε μέχρι τον θάνατο, πέρα από τον θάνατο» θα πει ο Δημήτρης Κολλάτος

«Ίσως η μόνη γυναίκα που την αγάπησα και με αγάπησε μέχρι τον θάνατο»

Παντρεύτηκε την Αρλέτ Μπωμάν -«ίσως η μόνη γυναίκα που την αγάπησα και με αγάπησε μέχρι τον θάνατο, πέρα από τον θάνατο» θα πει ο Δημήτρης Κολλάτος-, απέκτησαν δύο γιούς, τον Αλέξανδρο και τον Άλκη, και πρωταγωνίστησε στις ταινίες του.

«Ο γιος μου ο Άλκης ήταν αυτιστικό παιδί» θα πει ο σκηνοθέτης. «Η Ελλάδα έχει πετάξει στον Καιάδα τα αυτιστικά παιδιά. Τον γιο μου Άλκη ουσιαστικά τον “σκότωσαν” οι ίδιοι οι γιατροί. Τα αυτιστικά παιδιά δεν χρειάζεται να γίνουν καλά, πολύ δύσκολα γίνονται. Ζουν όπως έχουν γεννηθεί αλλά σε πολύ καλές συνθήκες διαβίωσης. Τα παιδιά αυτά, λοιπόν, το κράτος θέλει να τα βάλει σε ιδρύματα. Αυτό -στην ουσία- τα σκοτώνει.

»Μέναμε σε αυτό το σπίτι. Ο Άλκης ήταν η ζωή μου ολόκληρη, η πνοή μου, ο αέρας μου, η συντροφιά μου. Με τον θάνατό του πικράθηκα πάρα πολύ. Δεν έκανε ζημιές, δεν πετούσε τα βιβλία και ας έχω χιλιάδες μέσα σε αυτό το σπίτι» θα πει το 2022 στο newsbreak.gr και θα συνεχίσει:

«Δε ντρεπόμουν να είμαι μαζί του, όπως νιώθουν πολλοί. Η σύζυγός μου είχε πρόβλημα. Πίστευε πως είχε πολλές ευθύνες. Έκανα αγώνα για να δικαιωθούν όλα τα αυτιστικά παιδιά της χώρας μου. Το κράτος, όμως, είναι παράλογο. Κάποια στιγμή μού ζητούσε κάθε χρόνο και νέα χαρτιά για να αποδεικνύω ότι ο γιος μου είναι αυτιστικό παιδί. Είπα “άι στον διάολο” και δεν ξανασχολήθηκα με το κράτος. Το κράτος μού χρωστάει πολλά λεφτά από τον Άλκη. Αλλά δεν μπορώ πλέον να κυνηγάω φαντάσματα.

»Η σύζυγός μου αυτοκτόνησε γιατί δεν μπόρεσε να αντέξει τον Άλκη και ότι έχει γεννήσει ένα αυτιστικό παιδί. Ήταν Γαλλίδα. Είχε αγοράσει ένα ρετιρέ και έμενε εδώ και χρόνια στην Αθήνα. Ερχόταν, λοιπόν, και έβλεπε τον Άλκη. Κάποια στιγμή πήγε στη βεράντα, πήδηξε και σκοτώθηκε».

«Οι Εληές» του Δημήτρη Κολλάτου

«Οι Εληές» του Δημήτρη Κολλάτου

Η επιβράβευση από τον Μάνο Χατζιδάκι

Το 1962 ο Δημήτρης Κολλάτος γύρισε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους «Αθήνα Χι Ψι Ξι», που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.  Ακολούθησε η μεσαίου μήκους ταινία του «Ελιές» το 1964, που κι αυτή βραβεύτηκε. Το 1966 η μεγάλου μήκους ταινία του «Θάνατος του Αλέξανδρου» στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αγνοήθηκε από τα επίσημα βραβεία, πήρε όμως τρία βραβεία Κριτικών (καλύτερης ταινίας, καλύτερου σεναρίου, καλύτερης μουσικής) και γνώρισε όχι μόνο καλλιτεχνική αλλά και εισπρακτική επιτυχία, αφού όταν κατάφερε επιτέλους να προβληθεί στους αθηναϊκούς κινηματογράφους έκοψε σε μία εβδομάδα, 29.900 εισιτήρια.

Ο Μάνος Χατζηδάκις είχε πει: «Η σημαντικοτέρα ταινία που προεβλήθη εις το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αληθινά πανίσχυρη παρουσία που με άφησε άναυδον με το θάρρος και την δύναμιν της συλλήψεώς της, ήταν η ταινία του Δημήτρη Κολλάτου «Ο Θάνατος του Αλέξανδρου». Αυτή είναι η αληθινά μεγάλη ταινία του φεστιβάλ. Ο Δημήτρης Κολλάτος είναι ο πρώτος Δραματουργός του ελληνικού κινηματογράφου».

«Μου έκαναν μήνυση όλοι οι σύλλογοι της Πρέβεζας, αφού τους κατηγόρησα ανοιχτά ότι ήταν συνένοχοι. Ευτυχώς, έκαναν μήνυση και στην Ελευθεροτυπία, που με είχε δημοσιεύσει, οπότε απέσυραν τις μηνύσεις τους»

Πέτρος Φυσσούν και Δημήτρης Κολλάτος στον «Άγιο Πρεβέζης»

Η Χούντα, το Παρίσι και ο Άγιος Πρεβέζης

«Έφυγα στη Γαλλία και συνέχισα εκεί να κάνω θέατρο» θα πει ο Δημήτρης Κολλάτος στη συνέντευξή του στη Lifo, το 2017. «Το ’80 γύρισα στην Ελλάδα και ανέβασα τον “Άγιο Πρεβέζης”. Συνάντησα τον μεγαλοπαραγωγό, τον Λιβαδά, και του είπα ότι είχα ένα σενάριο που ήθελα να το κάνω θεατρικό, γιατί κανείς δεν μου έδινε λεφτά για ταινία. Σημειωτέον, ο Λεφάκης, ο κινηματογραφικός παραγωγός, είχε βγάλει πιστόλι για να με διώξει. Επέμενα εγώ, “δεν είναι καθόλου εμπορικό, δεν το θέλω” φώναζε αυτός.

»Ο Λιβαδάς, λοιπόν, με παρότρυνε να πάρω τον Πέτρο Φυσσούν για τον κεντρικό ρόλο, μιας και στην παράστασή του που έτρεχε μετά βίας μάζευε πέντε ανθρώπους. “Ή θα πας με τον Κολλάτο ή θα μπεις φυλακή επειδή χρωστάς” του μήνυσε ο Λιβαδάς μεταξύ αστείου και σοβαρού και ο Φυσσούν δέχτηκε. Σε 50 μέρες κάναμε 50.000 εισιτήρια σε ένα θέατρο εξακοσίων θέσεων.

»Το έψαξα το σκάνδαλο με τον Πρεβέζης. Ο πρώτος που είχε μιλήσει ήταν ο Τσαρουχάς, ο δημοσιογράφος. Πήγα ο ίδιος στην Πρέβεζα και είδα τον δεσπότη σε όλη του τη δράση: έκλεβε εικόνες, είχε αναμειχθεί σε αρχαιοκαπηλίες, άλλαζε διαθήκες, είχε έντονη ερωτική ζωή, μέχρι και για φόνο τον είχαν κατηγορήσει.

»Μου έκαναν μήνυση όλοι οι σύλλογοι της Πρέβεζας, αφού τους κατηγόρησα ανοιχτά ότι ήταν συνένοχοι. Ευτυχώς, έκαναν μήνυση και στην Ελευθεροτυπία, που με είχε δημοσιεύσει, οπότε απέσυραν τις μηνύσεις τους».

Δύο ερωτήσεις

«Γιατί πιστεύετε ότι σας πολέμησαν τόσο πολύ;» θα ρωτήσει τον Δημήτρη Κολλάτο ο Αντώνης Μποσκοΐτης, το 2017.

«Τους ενοχλούσαν τα γυμνά μου, η επαφή τους με τον κόσμο. Να μια αιτία συμφώνως με το αντικείμενο της συζήτησης μας, διότι τα αίτια φυσικά ήταν βαθύτερα. Σάμπως σήμερα δεν με πολεμάνε που παρουσιάζω τον Ερντογάν ως αδελφή ψυχή του Χίτλερ;» θα απαντήσει αυτός

«Τον θάνατο τον φοβάστε;» θα τον ρωτήσει ο Νίκος Νικόλιζας , το 2022.

«Όχι. Τον σκέφτομαι απλά. Είμαι κοντά, άλλωστε. Σκέφτομαι τη διαθήκη που θα φτιάξω, σκέφτομαι πού θα αφήσω τα 20.000 βιβλία που έχω» θα απαντήσει ο Δημήτρης Κολλάτος.

Ειδήσεις Σήμερα:
Share on Google Plus

About Natalie Press 1

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.
    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου