Τα αυτοάνοσα είναι νοσήματα όπου το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται σε όργανα και ιστούς που κανονικά θα έπρεπε να προστατεύσει. Βασικό χαρακτηριστικό των αυτοάνοσων νοσημάτων είναι η χρόνια φλεγμονή που προκαλείται και πυροδοτεί τον πόνο, τα χαμηλά επίπεδα ενέργειας, την κακή γαστρεντερική λειτουργία, και τις εναλλαγές της διάθεσης που βιώνουν συχνά οι ασθενείς.
Η πορεία των αυτοάνοσων νοσημάτων συνδέεται άμεσα με ελλείψεις σε βιταμίνες, μικροθρεπτικά συστατικά, καθώς και μεταβολικές διαταραχές που επηρεάζουν την ικανότητα του οργανισμού να διαχειρίζεται τη φλεγμονή και την ικανότητα του ανοσοποιητικού να αναγνωρίζει δικά του όργανα και ιστούς, ώστε να μην τους επιτίθεται.
Τα αυτοάνοσα είναι χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα, που μπορεί να προσβάλλουν πολλαπλά όργανα και συστήματα στον οργανισμό. Στην πλειοψηφία τους, δε συνδέονται με σημαντική μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης.
Ωστόσο, διαταράσσουν σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής των ατόμων που πάσχουν από αυτά. Πρόκειται για νοσήματα που επηρεάζουν την υγεία του ατόμου σε πολλαπλά επίπεδα.
Εκδηλώνεται με συμπτώματα που οφείλονται στην ίδια τη φλεγμονή και επηρεάζουν τη λειτουργία του οργανισμού συνολικά:
Συμπτώματα που συνδέονται με τη χρόνια φλεγμονή σε ασθενείς με αυτοάνοσο είναι:
Κόπωση και χαμηλά επίπεδα ενέργειας: αντί για φυσιολογική κούραση που εξαλείφεται με την ξεκούραση, άτομα με χρόνια φλεγμονή βιώνουν συχνά ένα αίσθημα εξάντλησης.
Χαμηλός πυρετός: αίσθημα ρίγους ή χαμηλή πυρετική κίνηση (δέκατα). Το άτομο αισθάνεται σαν είναι άρρωστο και συχνά βιώνει εφιδρώσεις ή κρυώνει χωρίς να αλλάζει η εξωτερική θερμοκρασία.
Οίδημα (κατακράτηση, πρήξιμο): σημαντικές αυξομειώσεις στο βάρος, πάνω από ένα κιλό, σε διάστημα μιας ημέρας ή και λιγότερο μπορούν να οφείλονται σε κατακρατήσεις που συνδέονται με φλεγμονή.
Χρόνιος πόνος: Εκδηλώνεται συνήθως με εξάρσεις και υφέσεις στην ένταση και διαφοροποιείται ανάλογα με το όργανο που έχει πληγεί. Μπορεί να αφορά στις αρθρώσεις, στους μύες, στους τένοντες, στα νεύρα (νευραλγίες), στο θώρακα, στην κοιλιακή χώρα κ.ά.
Κακή διάθεση (μελαγχολία, υπερένταση, εκνευρισμός): Ασθενείς με χρόνια φλεγμονή βιώνουν συχνά εναλλαγές της διάθεσης, έντονο εκνευρισμό, εξάντληση και μελαγχολία.
Υπνηλία: ο πόνος, η χρόνια εξάντληση και η εναλλαγές της διάθεσης επιδρούν αρνητικά στην ποιότητα του ύπνου, προκαλώντας ένα αίσθημα υπνηλίας κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Έντονη πείνα: Στην προσπάθεια του ο οργανισμός να αυξήσει την πρόσληψη πρωτεϊνών και θρεπτικών συστατικών που χρειάζονται στην επούλωση των ιστών, ενισχύει το αίσθημα της πείνας. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές οι ασθενείς αντί να καταναλώσουν τροφές με υψηλή θρεπτική αξία (κρέας, ψάρι, αυγά, ξηρούς καρπούς, ελιές), καταναλώνουν τροφές που ικανοποιούν πρόσκαιρα το αίσθημα της πείνας (ψωμί, γλυκά, μακαρόνια, ρύζι), οι οποίες επιβαρύνουν τη φλεγμονή και αυξάνουν περαιτέρω το αίσθημα της πείνας. Η κατανάλωση υψηλά επεξεργασμένων τροφών τροφοδοτεί τη φλεγμονή και οδηγεί σε επιδείνωση της νόσου.
Μειωμένη πνευματική διαύγεια: Ασθενείς με χρόνια φλεγμονή συχνά περιγράφουν ότι έχουν μειωμένη πνευματική διαύγεια και ικανότητα συγκέντρωσης. Αναφέρουν επίσης ότι η μειωμένη πνευματική διαύγεια, επιδρά σε σημαντικό βαθμό στην ικανότητα τους να εργαστούν, αλλά και στις κοινωνικές τους αλληλεπιδράσεις.
Ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, ερυθηματώδη λύκο, νόσο του Χασιμότο, σύνδρομο Sjogren ή ελκώδη κολίτιδα, μπορεί να νιώθουν έντονη κόπωση, αδυναμία, χρόνιους πόνους, να έχουν κακή διάθεση, χαμηλό πυρετό και μειωμένη πνευματική διαύγεια.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ασθενείς αντιμετωπίζουν προβλήματα που συνδέονται με ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές που δεν είναι εύκολο να ανιχνευτούν με τις κοινές εργαστηριακές εξετάσεις και δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής.
Υπάρχουν 3 βασικές ελλείψεις σε μικροθρεπτικά συστατικά που πυροδοτούν τη φλεγμονή και επιδεινώνουν την πορεία τους:
- Βιταμίνη D & συμπαράγοντες: Η βιταμίνη D έχει αντιφλεγμονώδη και ανοσορυθμιστική δράση. Ασθενείς με αυτοάνοσο χρειάζονται σημαντικά υψηλότερα επίπεδα για να έχουν οφέλη από τη συγκεκριμένη βιταμίνη. Επιπρόσθετα, βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία που χρειάζεται ο οργανισμός σε συνεργασία με την D. Αυτά είναι η βιταμίνη Κ2, το Μαγνήσιο, το βόριο, ο ψευδάργυρος, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, το ασβέστιο.
- Μαγνησίου: η έλλειψη μαγνησίου μπορεί να προκαλέσει φλεγμονές. Η έλλειψη του ενισχύει το αίσθημα του πόνου, εμποδίζει την ανάπλαση των χόνδρων, επηρεάζει αρνητικά την υγεία των οστών και τη λειτουργία των μυών.
- Βιταμίνης C & αμινοξέων: Η βιταμίνη C είναι απαραίτητη στην επούλωση του συνδετικού ιστού και του κολλαγόνου. Η έλλειψη της, σε συνδυασμό με την έλλειψη αμινοξέων που απαιτούνται για τον έλεγχο της φλεγμονής και την ενίσχυση των μηχανισμών επούλωσης, καθυστερούν την επούλωση βλαβών. Πρόκειται για σημαντικός ανοσορυθμιστικό παράγοντα.
Οι ελλείψεις των παραπάνω στοιχείων επηρεάζουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, την ικανότητα του οργανισμού να διαχειριστεί την φλεγμονή και να αποκαταστήσει τις βλάβες των οργάνων που πλήττονται.
Επιπρόσθετα μεταβολικές διαταραχές όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη, οδηγούν σε σταθερή επιδείνωση της υγείας αυτών των ασθενών.
Μεταβολικές Διαταραχές που Σχετίζονται με την Ανάπτυξη Αυτοάνοσων
Οι μεταβολικές διαταραχές που προωθούν την ανάπτυξη και την εκδήλωση αυτοάνοσων ασθενειών αφορούν:
- στην αντίσταση στην ινσουλίνη
- στο μεταβολισμό των αμινοξέων (τα βασικά δομικά συστατικά των πρωτεϊνών. 20 αμινοξέα σχηματίζουν όλες τις πρωτεΐνες στον ανθρώπινο οργανισμό)
- στο μεταβολισμό των λιπιδίων
- στην παραγωγή ενέργειας στα μιτοχόνδρια (οργανίδια όπου παράγεται ενέργεια στα κύτταρα)
- σε ελλείψεις μικροθρεπτικών συστατικών
Η υπερ-λειτουργία ή υπο-λειτουργία των συγκεκριμένων μεταβολικών οδών, μεταφράζεται σε διαταραχή της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος και κυρίως των Τ-Λεμφοκυττάρων.
Η σύγχρονη αντιμετώπισης των αυτοάνοσων νοσημάτων επικεντρώνεται στην αποκατάσταση των παραπάνω διαταραχών, με τη χρήση ιατρικών παρεμβάσεων στον τρόπο ζωής και διατροφής με σκοπό τη διόρθωση των ελλείψεων, σε συνδυασμό με φαρμακευτική παρέμβαση, ώστε να μειωθούν οι επιπτώσεις της συνεχόμενης φλεγμονής.
Η συμπλήρωση των παραπάνω μικροθρεπτικών συστατικών, μπορεί να καταστεί απαραίτητη ώστε να διορθωθούν ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές που έχουν ανιχνευθεί, μετά από τη διενέργεια ειδικών εξετάσεων. Η αποκατάσταση των ελλείψεων και των μεταβολικών διαταραχών βελτιώνει την υγεία και την πορεία της νόσου των ατόμων με αυτοάνοσο.
Κατά την τελευταία δεκαετία, η μέτρηση πολύ μικρών μορίων που συμμετέχουν στις χημικές αντιδράσεις του οργανισμού, των μεταβολιτών, παρέχει πληροφορίες σχετικά με την ικανότητα του οργανισμού να διαχειριστεί τη φλεγμονή.
Σήμερα η ιατρική διαθέτει περισσότερα εργαλεία από αυτά που διέθετε δέκα ή πέντε μόλις χρόνια πριν.
Στοχευμένες ιατρικές παρεμβάσεις για τη διόρθωση των ελλείψεων του οργανισμού, σε συνδυασμό με τη χρήση νέων αποτελεσματικότερων και πιο φιλικών φαρμακευτικών αγωγών, αλλάζουν την πορεία της νόσου και την ποιότητα ζωής αυτών των ασθενών.
Μέσα από την κλινική μας εμπειρία διαπιστώνουμε ότι η υγεία των ασθενών με αυτοάνοσο βελτιώνεται στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, με στοχευμένες ιατρικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής και διατροφής, καθιστώντας εφικτή τη σταδιακή μεταστροφή της πορείας της ασθένειας από μια κατάσταση σταθερής επιδείνωσης σε μια σταδιακής βελτίωσης10,11.
Όταν η φαρμακευτική αγωγή, η διόρθωση των ελλείψεων και η διατροφή του κάθε ασθενούς προσαρμόζονται στο μεταβολικό του προφίλ, αλλάζουν ριζικά την ποιότητα ζωής και την πορεία της νόσου των ατόμων που πάσχουν από αυτοάνοσο νόσημα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου