ΠΟΙΗΣΗ: Ο Γλάρος (Μιχάλη Ζυγορονίκου)

Ο γλάρος

                    
                   Έγραψα μόνο δυό σειρές, το γλάρο περιμένω.

                   Σε μιαν ακτή απέραντη, που ήλιος βασιλεύει..

                   Άνεμος πλέκει τα μαλλιά και άμμος τα στολίζει..

                   Στη μια μου σκέψη χαίρομαι.. η άλλη με φοβίζει..

                   Έλα και πάρε τη γραφή, απάντηση προσμένω

                   Στην αντηλιάδα γλάρε μου, ο χρόνος με ζηλεύει

                   Άσε παιχνίδια στον αφρό, ο πόνος με λυγίζει

                   Μίσεψα τη θάλασσα που τις καρδιές χωρίζει…

                  

                   Ρίχνω με πέτρα το χαρτί, πιο γρήγορα το στέλνω

                   βουλιάζει η πέτρα στο βυθό, μα κάποιος το γυρεύει

                   άνεμος παίρνει το χαρτί και πίσω το γυρίζει

                   κι ένα γλαρόπουλο κρυφά, το βλέπει και δακρύζει..

                  

                   Ούτε μπορώ να φανταστώ, αγόρι λυπημένο

                   Σε μια ακτή αλαργινή, μονάχο ν’ αγναντεύει

                   έναν σκοπό λυπητερό, στον πόνο να σφυρίζει

                   πες του να κάνει υπομονή και ο καιρός γυρίζει!..

Share on Facebook Share on Twitter Share on Google Plus

About Natalie Press 1

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.