ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΠΕΡΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ


Και καθώς περιμένουμε για άλλη μια χρονιά αυτούς που φρικάρουν με τις παρελάσεις να προτείνουν (και να υλοποιήσουν) κάτι άλλο, δυναμικό και τιμητικό για την αξία της επετείου και την ιστορική μνήμη ανθρώπων και ιδανικών, ας ανεβάσω και πάλι το αρθράκι μου...

ΠΕΡΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ

 Να εξηγηθώ για να …παρεξηγηθώ! Ο καθένας σε αυτή τη ζωή ό,τι θέλει βλέπει και ό,τι θέλει καταλαβαίνει. Ως εκ φύσεως αντίθετος με τη στρατιωτική νοοτροπία και το μιλιταριστικό πνεύμα, στις μαθητικές παρελάσεις βλέπω τα κάτωθι:

α) Τους μαθητές μου να βαδίζουν με χαμόγελο και ζωντάνια σε μία συμβολική εκδήλωση απόδοσης τιμών σε ανθρώπους που έδωσαν τη ζωή τους για να υπηρετήσουν αξίες και ιδανικά (φιλοπατρία, ελευθερία, αξιοπρέπεια, κ.λ.π.)

β) Μικρούς και μεγάλους να καμαρώνουν μέσα στις ποικίλες, περίτεχνες και πολύχρωμες παραδοσιακές ενδυμασίες του τόπου μας. Στοιχείο πολιτισμού, λαογραφίας και ιστορίας, όπως συμβαίνει και σε αντίστοιχες παρελάσεις σε κάθε γωνιά αυτού του πλανήτη.

γ) Μικρές ψηφίδες ιστορίας και σεβασμού των συμβόλων, μόνο και μόνο λόγω της παρουσίας της σημαίας, των τραγουδιών και των λόγων που ακούγονται. Στο χέρι εκπαιδευτικών και γονιών είναι να αξιοποιήσουμε σωστά τις ευκαιρίες και να αποφύγουμε τη σκοτεινιά του εθνικισμού.

δ) Ευκαιρία για σύναξη της κοινότητας επί το αυτό, σε μία ημέρα διαφορετική από την τετριμμένη καθημερινότητα.

Δεν ξέρω, βέβαια, τι βλέπουν αυτοί που …δεν πάνε!

«Οι παρελάσεις είναι κατάλοιπο του Μεταξά», αναφώνησε ο μέσος σύγχρονος ημιμαθής φωταδιστής, για να πουλήσει και «ιστορική γνώση» και μούρη δημοκράτη. Πού να ξέρει ότι οι μαθητικές παρελάσεις άρχισαν νωρίς στο νέο ελληνικό κράτος, όταν ακόμη και ο Μεταξάς ήταν αγέννητος. Επί Χαριλάου Τρικούπη και Ελευθερίου Βενιζέλου εδραιώθηκαν περισσότερο. Ο Μεταξάς έδωσε – για ευνόητους λόγους – στρατιωτικό πνεύμα στις μαθητικές παρελάσεις, το οποίο εν πολλοίς έχει πλέον ξεπεραστεί (και καλώς), κυρίως από την αλλαγή νοοτροπίας της εκπαιδευτικής κοινότητας.

«Να καταργηθούν οι παρελάσεις, δεν γίνονται πουθενά στην Ευρώπη», επιμένει ο φίλος μας. Αχ, αυτό το κόμπλεξ των νεοελλήνων! Σωστό και φωτισμένο είναι μόνο ό,τι γίνεται στας Ευρώπας. Όχι ότι δεν ισχύει αρκετά συχνά, αλλά όχι πάντα.

α) Τέτοιου είδους φράση, όσο δυναμική και κοφτή και να φαίνεται, συχνά είναι ψεύτικη και δείχνει ότι ο εκφορέας της είτε την παπαγάλισε (τώρα ειδικά με το ιντερνέτι όλοι ξέρουν…) είτε την είπε για να μπει και πάλι στη λεωφόρο της δόξας του φωταδισμού. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει ή διαβάσει «να καταργηθούν τα Θρησκευτικά, δεν γίνονται πουθενά στην Ευρώπη», για να αποδειχθεί ότι ο "επιστήμων" δεν έχει ιδέα τι γίνεται έξω από τα στενά όρια της Κάτω Τραχανοπλαγιάς, όπου και κατοικοεδρεύει.

β) Ζητάω κι εγώ την κατάργηση των παρελάσεων. Με μία προϋπόθεση: Να βάλουμε στη θέση τους κάποιες εκδηλώσεις που να υπηρετούν επάξια τρεις στόχους: α) την απόδοση τιμών στους νεκρούς μας,
β) την ιστορική μνήμη και το σεβασμό, γ) την ενσυναίσθηση των συμμετεχόντων.

γ) Βασικό στοιχείο του πολιτισμού και του διαφωτισμού, αγαπητέ μου φίλε, είναι ότι καταργώ κάτι που έχει κάνει τον κύκλο του για να βάλω στη θέση του κάτι καλύτερο, κάτι που προάγει καλύτερα τους στόχους. Έτσι κάνουν στας Ευρώπας σε ημέρες ιστορικής και εθνικής μνήμης. Δεν καταργούν κάτι για να πουλήσουν μούρη ή για να πουν ότι έκαναν μεταρρύθμιση. Προσωπικά, έχω συμμετάσχει σε πολλές συζητήσεις – διά ζώσης και διαδικτυακά – με θέμα την κατάργηση των παρελάσεων. Εκτός από τα παραπάνω πυροτεχνήματα και προτάσεις του τύπου «ας κάνουμε κάτι άλλο», δεν έχω ακούσει κάτι πιο σοβαρό και συγκεκριμένο. Ίσως βέβαια, να είμαι και άτυχος…

δ) Κοίτα ο εξαποδώ τώρα τι μού έβαλε στο μυαλό…. Φύγε, φύγε, σου λέω!!!! Σε ξορκίζω! Φτου, φτου!!

Όχι, δεν το γράφω, δεν το γρ…. Αργία!!! Ωπ! Το έγραψα!! Η μαγική λέξη για το φραπεδοεσπρεσσονεοέλληνα. Ενίοτε και τριημεράκι! Θα κοιμηθείς λίγο παραπάνω, θα πας τη βολτίτσα σου και την εκδρομούλα σου σαν άνθρωπος. Και όχι μόνο μία ημέρα. Δύο εθνικές επετείους έχουμε: Και 28η Οκτωβρίου και 25η Μαρτίου. Και σε καλή χρονική απόσταση μεταξύ τους....
Ίσως κάποια στιγμή να καταλαβαίναμε τη διαφορά ανάμεσα στην αργία και στην επέτειο. Ας αρχίσουμε από την προσωπική μας ζωή...

Share on Google Plus

About Natalie Press 1

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.
    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου