Παίζεις το πρώτο παιχνίδι μιας σειράς διπλών αγώνων στην έδρα σου, ματώνεις, τα δίνεις όλα, ιδρώνεις, κάνεις υπερπροσπάθεια και τελικά το σκορ έρχεται 3-3. Χαμός, νίκη του ποδοσφαίρου, μπράβο και στις 2 ομάδες και ούτω καθεξής.
Μία εβδομάδα μετά, έρχεται η ώρα της ρεβάνς, αυτή τη φορά εκτός έδρας. Νέα ματσάρα, δύο ισοδύναμες ομάδες, τελικό σκορ 2-2, δηλαδή συνολικό αποτέλεσμα 5-5. Κι όμως, η ομάδα στην οποία αγωνίζεσαι μένει έξω, επειδή σκόραρε ένα γκολ λιγότερο εκτός έδρας.
Έλα παιδιά, σοβαρευτείτε, ήμαρτον. Δεν υπάρχει πιο άδικος, πιο τυπικός, πιο γραφειοκρατικός κανονισμός στο ποδόσφαιρο, ο οποίος ουσιαστικά αδικεί τόσο τις ομάδες, όσο και την ίδια την ομορφιά του αθλήματος.
Ας καταργηθεί επιτέλους, για να βλέπουμε και περισσότερες παρατάσεις, αλλά και πιο ανοιχτά παιχνίδια και για να μην αποκλείεται μια ομάδα που σκόραρε ακριβώς τα ίδια γκολ με την άλλη.
Επιστροφή στα βασικά, όποιος πάρει την μεγάλη απόφαση να καταργήσει το έκτος έδρας γκολ, θα είναι για πάντα φίλος μου.
Με την ευκαιρία, μιας και πήραμε φόρα, ορίστε μερικά πράγματα ακόμη, που πρέπει να καταργηθούν άμεσα, για να γίνει η ζωή μας λίγο ομορφότερη και λίγο πιο δίκαιη ξεκινώντας όμως από το έκτρωμα του εκτός έδρας γκολ, το οποίο δεν χωνεύω με τίποτα.
Το εκτός έδρας γκολ (δεν το περίμενες ε;)
Πρωτοεμφανίστηκε: Τη σεζόν 1965-66 στο Κύπελλο Κυπελλούχων.
Γιατί πρέπει να καταργηθεί: Επειδή αδικεί κατάφωρα την μία από τις δύο ομάδες και δεν δίνει το εισιτήριο για την επόμενη φάση στον καλύτερο αλλά σε αυτόν που έβαλε ένα γκολ παραπάνω εκτός έδρας, έστω κι αν συνολικά σκόραρε τις ίδιες φορές με τον αντίπαλο.
Η ζωή χωρίς αυτό: Παιχνίδια με σαφώς μεγαλύτερο ενδιαφέρον, πιο ανοιχτές άμυνες, περισσότερες παρατάσεις. Ζωάρα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου