Χρειάζεται η Τουρκία αεροπλανοφόρο;
Προφανώς για να θέλει να ναυπηγήσει ένα αεροπλανοφόρο η Άγκυρα κρίνει ότι μ’ αυτό τον τρόπο ενισχύει την άμυνα της … ή και την επίθεση της! Στην τελετή καθέλκυσης της τέταρτης κορβέτας MilGem, η οποία πραγματοποιήθηκε στις αρχές Ιουλίου, ο Πρόεδρος της χώρας, Ταγίπ Ερντογάν, επανέλαβε και επιβεβαίωσε την πρόθεση της Άγκυρας να «ναυπηγήσει το δικό της αεροπλανοφόρο», στο πλαίσιο της πολιτικής της χώρας να καταστεί αμυντικά αυτάρκης μέχρι το 2023 (δηλαδή στα 100 χρόνια από την ανακήρυξη της Τουρκικής Δημοκρατίας).
Στην ίδια τελετή ο Ερντογάν δήλωσε ότι «θα πρέπει να κινηθούμε ακόμα πιο γρήγορα … Είμαστε υπερήφανοι για την ικανότητα μας να ναυπηγούμε πολεμικά πλοία, ιδιαίτερα υποβρύχια». Οι δηλώσεις του Ερντογάν δεν είναι πυροτέχνημα, δεδομένου ότι εδώ και έναν χρόνο ναυπηγείται το πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων TCG «Anadolu» η σχεδίαση του οποίου βασίζεται στο ισπανικό πλοίο κλάσης «Juan Carlos I». Το πλοίο αναμένεται να ενταχθεί σε υπηρεσία το 2021 ως η ναυαρχίδα του Τουρκικού Στόλου, ικανό να μεταφέρει, μεταξύ άλλων και μαχητικά αεροσκάφη F-35B Lightning II κάθετης απογείωσης και προσγείωσης.
Το σχετικό συμβόλαιο ναυπήγησης του πλοίου υπογράφηκε τον Μάιο του 2015, ενώ η ναυπήγηση του ξεκίνησε ένα χρόνο αργότερα, τον Απρίλιο του 2016. Θα ενσωματώνει πέντε πετρελαιοκινητήρες, θα έχει μέγιστη ταχύτητα 21 κόμβους και εμβέλεια 9.000 ναυτικά μίλια. Για την αυτοπροστασία του θα εξοπλίζεται με έναν εκτοξευτή Mk.49 για βλήματα RAM, δύο συστήματα εγγύς αεροπορικής προστασίας Mk.15 Phalanx Block.1B και πέντε πυροβόλα των 25mm. Οι απαιτήσεις επάνδρωσης θα είναι 301 άτομα (190 άτομα πλήρωμα πλοίου, 56 άτομα πληρώματα αεροπορικών μέσων και 55 άτομα ιατρικό προσωπικό με 34 κλίνες ασθενών). Θα μπορεί να μεταφέρει έως και 94 οχήματα διαφόρων τύπων και μεγεθών όπως άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα και φορτηγά, 8-10 μαχητικά αεροσκάφη και UAV, 8-12 ελικόπτερα (επιθετικά ή μεταφορικά), δύο αερόστρωμνα ή τέσσερις αποβατικές ακάτους και 700 πεζοναύτες.
Σίγουρα επιχειρησιακά είναι ανόητο να πιστεύουμε ότι το πλοίο αυτό θα αποπλεύσει φορτωμένο από τη Σμύρνη για να καταλάβει τη Λέσβο ή τη Χίο! Το πιθανότερο είναι ότι το πλοίο αυτό δεν θα χρησιμοποιηθεί στην κλειστή θάλασσα του Αιγαίου, ιδιαίτερα του Νότιου Αιγαίου (Κυκλάδες, Δωδεκάνησα). Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για το ίδιο το πλοίο, ιδιαίτερα σε επιθέσεις κορεσμού.
Αυτό όμως δεν απαγορεύει στην Τουρκία να το χρησιμοποιήσει από ανοικτές θάλασσες: Κάτω από την Κύπρο, μεταξύ Ρόδου και Κύπρου, κάτω από την Κρήτη ή στο Ιόνιο Πέλαγος, για την επίτευξη αιφνιδιασμού και την προσβολή στόχων η θέση των οποίων σήμερα κρίνεται ως ασφαλείς στο εσωτερικό της ηπειρωτικής Ελλάδας. Σε μια τέτοια περίπτωση η Ελλάδα θα έχει να αντιμετωπίσει έναν ακόμα πονοκέφαλο.
Το πιθανότερο όμως σενάριο αφορά στην πρόθεση τους Άγκυρας να προβάλει την αεροπορική της ισχύ στην Ανατολική Μεσόγειο. Σήμερα Τούρκοι στρατιώτες σταθμεύουν στο Κατάρ και τη Σομαλία (για εκπαιδευτικούς λόγους), στο Ιράκ και τη Συρία (σε πραγματικές επιχειρήσεις), ενώ η Αίγυπτος, η οποία ανταγωνίζεται την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο, ήδη διαθέτει σε υπηρεσία, από το 2015, ένα πλοίο κλάσης Mistral αντίστοιχων επιδόσεων (αν και το TCG «Anadolu» διαθέτει περισσότερες επιχειρησιακές δυνατότητες). Ομοίως, πληροφορίες κάνουν λόγω για πρόθεση του Ισραήλ να αποκτήσει ένα αεροπλανοφόρο από τις ΗΠΑ για να προβάλει την αεροπορική του ισχύ στον Περσικό Κόλπο και το Ιράν! Στον ίδιο δρόμο φαίνεται ότι βαδίζει και το Ιράν, όπου έχει εκδηλωθεί επιθυμία-πρόθεση για απόκτηση αεροπλανοφόρου από τη Ρωσία με στόχο την προβολή της ιρανικής ισχύος στον Περσικό Κόλπο και τον Ινδικό Ωκεανό.
Ωστόσο το μεγαλεπήβολο σχέδιο της Άγκυρας να ναυπηγήσει ένα πλοίο μεγέθους αεροπλανοφόρου μπορεί να «βυθιστεί» από τα γεγονότα, όπως χάθηκαν τα σχέδια του Σάχη της Περσίας το 1979 με την επικράτηση των ισλαμιστών. Η Τουρκία είναι μια χώρα σε βαθιά κρίση: Στο εσωτερικό υπάρχει η έντονη διαμάχη μεταξύ των κοσμικών και των ισλαμιστών, ένα χρόνο πριν έγινε πραξικόπημα που δίχαζε και διχάζει ακόμα την Τουρκία στα δύο, το Κουρδικό «καίει» της Τουρκία και της ξυπνά μνήμες διάλυσης, η Άγκυρα δεν έχει καλές σχέσεις με κανέναν γείτονα της, απειλεί την Κύπρο για την ΑΟΖ, έχει «αρπαχτεί» με τη Δυτική Ευρώπη και με τις ΗΠΑ και, εάν προμηθευτεί τελικά S-400 από τη Ρωσία, τότε θέτει ισχυρή υποψηφιότητα για έξοδο από το ΝΑΤΟ. Όλα αυτά μπορεί να αποτελέσουν τροχοπέδη στο πρόγραμμα ναυπήγησης της Τουρκίας.
Επιπλέον η παρουσία ενός τουρκικού αεροπλανοφόρου στην Ανατολική Μεσόγειο αυτομάτως θα καταστήσει την Άγκυρα ανταγωνιστική προς τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και τη Ρωσία, οι οποίες είναι οι μόνες χώρες αυτή τη στιγμή με παρουσία αεροπλανοφόρου στην Ανατολική Μεσόγειο. Βέβαια, ούτε και το Ισραήλ θα δει με καλό μάτι τις τουρκικές κινήσεις, ιδιαίτερα σε σχέση με την στήριξη που παρέχει η Άγκυρα στους Παλαιστινίους. Όχι ότι απαγορεύεται στην Τουρκία να ναυπηγήσει ένα αεροπλανοφόρο, απλά θα πρέπει να μάθει να παίζει και το παιχνίδι του ναυτικού ανταγωνισμό, εν πλω, με χώρες που το γνωρίζουν καλά εδώ και πολλές δεκαετίες!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου